Blog | Mijn psychotherapeute zei dat ik een knop zou vinden, dat is aardig gelukt

sjoerd 12

Ik weet nog goed dat ik, van 1984, ergens begin twintig eens per week bij mijn psychologe kwam en dat ik het probleem had dat ik bij ieder sociaal contact het gevoel had dat ik een ander persoon was. Dat klopte ook, omdat ik mij veel te veel aanpaste aan andere mensen.

Ik was als een kameleon. Ik vond dat niet prettig. Dat is ook logisch, want al je grillen liggen dan steeds in handen van iemand anders. Ik voelde me erg onzeker en had niet het idee dat ik steeds dezelfde Sjoerd kon zijn in allerlei verschillende situaties.

Ik wilde graag altijd hetzelfde zijn. Mijn psychologe zei dat ik die knop uiteindelijk wel zou vinden in mijn leven, maar dat het wel veel moeite vergt. Ik begreep niet goed hoe dat in zijn werk zou gaan.

Nu bijna twintig jaar later. Kan ik wel stellen dat ik die knop heb gevonden. Ik voel me in relaties met andere mensen steeds gewoon dezelfde persoon. Het fundament is hetzelfde, alleen de buitenkant wisselt soms nog een klein beetje. Ik wil daar in de toekomst nog robuuster in worden.

Al is het soms ook een twijfel. Ik bedoel, als je altijd jezelf zou zijn, zouden sommige gesprekken ook wel lomp gaan verlopen toch? Als je al weet dat sommige mensen bepaalde grappen of sommige opmerkingen niet gaan trekken of ze er niks mee kunnen, waarom zou je ze dan maken? Er zijn ook grenzen.

Dat meebewegen haat ik wel echt. Als ik mijn hond uitlaat en mensen gooien er allemaal clichés tegenaan, daar heb ik nooit zo'n zin in. Je wil niet weten hoe vaak ik heb gehoord als ik ging hardlopen met mijn hond: 'Kan je wel tegen een hond met zulke kleine pootjes, ha-ha.' En dan 'moet' je daar elke keer leuk op reageren, daar heb ik dan geen zin meer in op een gegeven moment.

Blog | Mijn psychotherapeute zei dat ik een knop zou vinden, dat is aardig gelukt
Mijn hond Fred op inmiddels 14-jarige leeftijd 

'Haat aan aanpassen'

Maar wat is er precies veranderd? Ik leef meer op mijn gevoel, zoals Alexander Lowen dat adviseert. Verder ben ik me ervan bewust dat aanpassen aan anderen ik heb aangeleerd vanaf mijn kindertijd en niet iets van mijzelf is. Ik voel me er ook slecht bij en haat het. Het maakt me steeds wat minder uit wat anderen van mij vinden.

Ik hoef niet zoveel waardering meer, wil minder gezien worden en wil al helemaal niet aardig gevonden worden. Verder mogen al mijn gevoelens er gewoon zijn, ook al is dat soms moeilijk voor iemand anders, dat is hun verantwoordelijkheid, niet de mijne.

Bovenal zeg ik gewoon vaak wat ik denk, ben ik oprecht en houd ik niet van spelletjes. Vooral dat oprecht zijn helpt erg goed met niet te veel aanpassen. Als ik verbaasd ben om wat iemand zegt, dan laat ik dat blijken. Waar ik dat vroeger wegstopte en je dan van jezelf afsplitst, laat ik dat nu blijken. Daardoor blijf ik in contact met mezelf en met mijn lichaam en ook in verbinding met andere mensen. Dubbele winst. En het verlaagt ook nog eens gevoelens van eenzaamheid.

Je krijgt geen kadootjes

Tot slot de laatste vraag? Hoe heb ik daarin dingen kunnen aanpassen? Nou dat is bijna twintig jaar aan therapie (dat klinkt zwaar maar is ook gewoon eens per maand of per twee weken mijn coach bezoeken en bijpraten), heel veel boeken lezen van goede auteurs en doen aan journaling. Dus soms schrijven in een schrift over de moeilijke momenten en proberen er grip op te krijgen wat ik dan nu doe, waarom ik me zo gedraag en wat ik anders zou willen doen in de toekomst.

Helaas is de enige remedie om beter te worden en een goede relatie met jezelf op te bouwen dat je hard zal moeten werken. Dat betekent ook dat je niet moet denken dat je na een cursus wel even beter bent. Dit gaat om sporen die zo diep in je lichaam, in je zenuwstelsel en je hersenen zijn gegriefd, dat je je levenslang aan de slag zal moeten om te blijven verbeteren. Welkom in het leven van de mensen die in de eerste jaren van hun leven neurotisch gedrag hebben geërfd.

Sjoerd (1984) is ervaringsdeskundige, heeft bijna 20 jaar ervaring 'op de sofa' en bestudeert in zijn vrije tijd psychologie. Ook yoga en meditatie zijn hem niet onbekend. Verder is hij online media ondernemer, www.valkeringmedia.nl, afgestudeerd Business Administration (WO) en fervent dierenliefhebber.


Wil je meer artikelen lezen van IndeSpiegel.nl? Volg ons op Facebook Facebook of Twitter.

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Net binnen

Krijgen broers en zussen dezelfde opvoeding? Gabor Maté vindt van niet

Soms kan je je afvragen waarom broers of zussen zoveel van elkaar verschillen. Het punt is dat de opvoeding niet altijd preci...

Gabor Maté: 'Je kan het gevoel hebben dat je alle relaties moet fiksen'

Gabor Maté, trauma-expert, spreekt in de podcast van Mel Robbins, die een maand geleden is gepubliceerd, over hoe kinderen ge...

Britse topkok Blumenthal is manisch depressief, maar hij volgt tips Alice Miller niet op

De Britse topkok Heston Blumenthal heeft in een interview met The Guardian gezegd dat hij manisch depressief is. Dat betekent...

Video | Porges over relatie polyvagaaltheorie met hypermobility en EDS

Vrij technische video, die twee jaar geleden is opgenomen, waarin Stephan Porges in gaat op de relatie tussen de polyvagaalth...

Deze eigenschappen hebben mensen met toxische schaamte

John Bradshaw gebruikt graag de term toxische schaamte voor mensen die een diep gevoel van tekort schieten in zichzelf voelen...

Lees meer